نگاه اول: امگا اعماق جدید را با سیمستر پلانت اوشن اولترا دیپ پروفشنال (Seamaster Planet Ocean Ultra Deep Professional) کاوش می کند
جستجو برای ضدآب ترین ساعت جهان، در این نقطه از زمان نیز همچنان ادامه دارد، و به مفهومی که شما می توانید بگویید، این جنگی به طول چندین دهه برای ثبت رکورد بین تعدادی از ساعت سازان برجسته و جاه طلب را تشکیل می دهد. اگر ما بخواهیم مقایسه کنیم، آخرین موردی که اوایل امسال توسط امگا عرضه شد، که به آرامی - تا زمان رونمایی باشکوه آن در موزۀ بریتیش لندن – مدل خاصی از سیمستر پلانت اوشن را ساخت که ماجراجو و کاوشگر مشهور ویکتور وسکوو (Victor Vescovo) را در فرود رکوردشکنانه اش به گودال ماریانا، عمیق ترین نقطۀ اقیانوس های جهان همراهی می کرد، و در نتیجه استاندارد جدیدی را برای مقاومت ساعت مچی در برابر آب تعیین نمود.
وسکوو به عنوان بخشی از سری کاوش «پنج منطقۀ عمیق» (Five Deeps) در عمیق ترین مناطق اقیانوس های جهان، عامل محدودکننده (Limiting Factor ) را در چلنجر دیپ (challenger deep)، عمیق ترین قسمت گودال ماریانا، آزمایش کرد، که یک شناور مخصوص است که پوسته اش از تیتانیوم گرید 5 ساخته شده است.
قاب 55 میلی متری سیمستر پلانت اوشن اولترا دیپ – که فقط سه عدد از آنها ساخته شده است که هیچ یک برای فروش تجاری نیستند – از بریده های پوستۀ تیتانیومی ساخته شده و نیازمند استفاده از یک تکنیک جدید بدون جوش آهنگری می باشد. نتیجۀ جالب توجه قابی با ضخامت تنها 28 میلی متر بود که می توانست فشار آب را تا عمق بسیار حیرت آور و غیرقابل انتظار 15000 متر، که برابر با 5/22 تن فشار می باشد، تحمل کند.
بدیهی است که فقط خود قاب نیست که برای ساعتی که می خواهد در اعماق زیاد استفاده شود، مورد توجه است، بلکه کریستال یاقوت کبود نیز بسیار اهمیت دارد. امگا از طراحی مخروطی شکل شناور عامل محدودکننده که از فلز مایع (LiquidMetal) استفاده می کند، الهام گرفت، ماده ای که امگا و سایر برندهای گروه سوآچ برای مدت طولانی برای رسیدن به مونتاژ محکم اما انعطاف پذیر استفاده کرده اند. تکنیک ثبت شدۀ «اتصال داغ» (hot bonding) اومگا به ساعت سازان امکان داد تا از استفاده از جوش های پلیمری سنتی خودداری کنند و بنابراین، ضخامت کریستال را کاهش دهند. لوگوی پنج کاوش عمیق روی پشت قاب به شکل دایره های متحدالمرکز حکاکی شده است که فناوری سونار استفاده شده در کاوش ها را به خاطر می آورد.
علیرغم ظاهر بزرگ و ابزارهای تکنولوژی بالا که در این ساعت استفاده شده است، این ساعت از هر نظر یک امگاست، و شرکت قبلاً بیان کرده است که برخی نوآوری های فنی استفاده شده در آن در ساعت های غواصی آینده به کار خواهند رفت. آن یک صفحۀ مشکی مات (به منظور جلوگیری از انعکاسات زیر آب) با اعداد درخشان، قاب سرامیک، یک قاب تیتانیومی سنگ شور شده، و حتی یک جزء که به ساعت های ماه امگا از خانوادۀ اسپیدمستر اشاره می کند، دارد: یک بند پلی آمید با بست ولکرو (Velcro) مشابه نوع استفاده شده در مأموریت های فضایی. بندها به صورت استراتژیک از بهترین نوع انتخاب شده اند تا سه اولترا دیپ را در موقعیت خود خارج از پوستۀ شناور نگه دارند.
از نظر امگا، سیمستر پلانت اوشن اولترا دیپ پروفشنال تنها یک ساعت که عمیق ترین قسمت های جهان را کاوش می کند، نیست، بلکه یک فصل جدید در تاریخ غواصی است – از امگا مارین (Omega Marine) در سال 1932 تا اولین سیمستر در سال 1984، تا سیمستر انقلابی 300 و پلاپروف (Ploprof) و فراتر از آن. آن نشان می دهد که حتی در یک سال امگا که تاریخچۀ سفر فضایی بر آن سلطه دارد، این برند هنوز هم گام هایی تاریخی اینجا روی زمین بر می دارد.