غواصی و سال های قبل از ابداع ساعتهای مناسب برای غواصی :
در سال 1950 اولین ساعت های مقاوم در برابر آب توسط رولکس به بازار معرفی شدند، اما این ساعت ها اولین ساعت هایی نبودند که غواصان تا آن زمان استفاده کرده بودند.
اگر کمی به سال های قبل تر برگردیم، درست زمانی که جنگ جهانی دوم در حال وقوع بود، نیاز به نجات افراد و انجام بهتر ماموریت های زیر آب کاملا مشهود بود. غواص های ارتش ایتالیا از نوعی وسایل برای نگه داری ساعت در زیر آب استفاده کردند و آن ساعت ها به یک کلاه تاج اضافی برای کاهش ورود آب به ساعت مجهز شدند، اما متاسفانه همیشه همه چیز خوب پیش نمی رفت!
در حدود سال 1930 اُمگا نوعی از ساعت با کِیس مستطیلی شکل به بازار عرضه کرد که از نظر تئوری تا 100 متر در برابر آب مقاوم بود و توسط ویلیام بیبه تا 14 متر زیر آب استفاده شد.
در سال های قبل تر، حدودا در سال 1820 چند تن از مردان شجاع قصد راه رفتن روی بستر دریا را داشتند و اندازه گیری زمان در زیر آب به احتمال زیاد اولین اولویت این مردان بود. راه حل بسیار ساده ای در نظر گرفته شد، به این شکل که ساعت جیبی در داخل کلاه غواصی خود نصب کردند به گونه ای که همیشه زمان را مقابل دیدگان خود و درست کنار ارتفاع سنج خود داشتند. یکی از راه های انجام آن وصل کردن کِیس ساعت به کلاه غواصی بود، به شکلی که در تصویر مشاهده میکنید. به طوری که هر زمان که نیاز بود ساعت از کلاه جدا میشد.
بنابراین مهم ترین وسیله ای که غواصان بعد از کلاهشان داشتند، یک ساعت جیبی بود که در کلاه تعبیه شده بود به امید اینکه هرگز خیس نشود!