قسمت قبل...
در شماره قبل گفتم که رولکس یک ساعت معادل با اثر لئوناردو داوینچی نیست. من فکر نمی کنم که دنیای ساعت چیزی معادل لئوناردو داشته باشد، اما افرادی دارد که بیش از یک برند هستند – ساعت سازان مستقل.
هر زمان که می شنوم از یک ساعت ساز مستقل به عنوان یک برند نام برده می شود، واکنش من این است که ما یک از یک نکته غافل شده ایم. مک دونالد یک برند است. چرا همان کلمه در مورد یک همبرگر و ویانی هالتر، یا راجر اسمیت یا کنستانتین چایکین استفاده می شود. قطعاً این ساعت سازان بیش از یک برند و آنچه که ما معمولاً از یک برند انتظار داریم هستند. آیا این افراد واقعاً ساعت ساز، یا اگر شما ترجیح بدهید، هنرمندان صاحب سبکی نیستند؟
این افکار مرتبط هستند، زیرا من تردید دارم که آیا موضع و ارزش «بیش از یک برند» بسیاری از ساعت سازان مستقل به ارزش ذهنی ساعت هایی که آنها تولید می کنند، می افزاید یا خیر.
در ماه سپتامبر، ساتبی در لندن جورج دانیل اسپیس تراولر 2 را به قیمت 4324526 دلار فروخت – بالاترین قیمتی که تا کنون توسط یک فرد مستقل برای یک ساعت پرداخته شده بود.
در همان حراجی فیلیپس، وودوار / نیومن دیتونا به مبلغ 915000 دلار فروخته شد.
پیشتر در این ماه، در تنها حراجی ساعت در کریستی جنوا، دو ساعت به مبلغ بیش از یک میلیون فرانک سوییس فروخته شده – پاتک و ساعتی از فرانسوا پاول جورن، یک ساعت ساز مستقل.
ساعت های MB&F، کنستانتین چایکین، اوروک و لارن فریر، کاری ووتیلانن و سوند اندرسون نیز با قیمت های بالایی فروخته شدند. آیا این نمونه ها نشان می دهد که ارزش ذهنی به این معناست که ساعت های تولید شده توسط ساعت سازانن مستقل در آینده قیمت بالایی خواهند داشت؟ من فکر می کنم، بله.
من همچنین فکر می کنم که قیمت بالاتر نشان دهندۀ چیز دیگری نیز هست. شما اغلب می شنوید که افراد می گویند که ساعت ها شکل قابل قبول جواهرات برای مردان هستند، زیورآلات نشان دهندۀ مد، سمبل و نماد قدرت و موقعیت و در ساده ترین حالت، یک شیء کاربردی. تمامی این جملات درست هستند اما بخش کوچک و کوچک تری از داستانند.
درک، احساس و اهمیت ساعت های مکانیکی – خواه از یک برند بزرگ، یا یک برند مستقل، یا جدید – به سمت چیزی جدید تغییر می یابند. من مطمئن نیستم که این تغییر به کجا می رود، اما معتقدم که در حال اتفاق افتادن است.
شاهد دیگر برای این تغییر از انتهای دیگر طیف قیمت است. برندهای خرد که آدام کرانیوتس، بنیانگذار گروه ردبار، استارت آپ های صنعت ساعت می نامد، ساعت هایی را به مبلغ 500 دلار ارائه می دهند. برخی از این برندها مانند اتودرومو، اوک و اسکار، و بسیاری دیگر به طور موفقیت آمیزی ساعت های خود را می فروشند، اما این تنها دلیل لحاظ کردن آنها نیست. برندهای خرد گواهی بر این ادعا هستند که مردم نیاز برای خلق ساعت های مکانیکی را حس می کنند. نیاز برای اثبات اینکه ساعت های مکانیکی به روحیه و تصورات افراد ربط دارند.
و یک چیز دیگر...
من امیدوارم هر کسی که وودوارد / نیومن دیتونا را خریداری کرده از آن استفاده کند، زیرا من به احتمال روبرو شدن با صاحب آن ساعت فکر می کنم.
من امیدوارم هر کسی که لئوناردو را خریداری کرده آن را به یک موزه قرض دهد، زیرا ما همه باید آن را ببینیم.
#خرید_ساعت_مچی_زنانه
#خرید_ساعت_مچی
#ساعت_مچی_کاسیو
#ساعت_مچی_سیکو
#ساعت_مچی_رومانسون
#خرید_اقساطی_ساعت_مچی