در حالی که بریتانیاییها در زمینه ساخت ساعت مچی به دستاوردهای قابل توجهی دست یافتند، صنعت ساعتسازی در سوئیس، به ویژه در کوههای ژورا، با قدرت به مسیر خود ادامه داد. این منطقه به تدریج به یکی از مراکز مهم ساعتسازی در جهان تبدیل شد، نه تنها به دلیل نوآوری در طراحی و توسعه ساعتها، بلکه بهویژه بهخاطر تحول در روشهای تولید.
یکی از چهرههای برجسته این دوره، دنیل ژان ریچارد، زرگر ماهر سوئیسی بود. ژانریچارد با درک اهمیت افزایش بهرهوری، اولین فردی بود که مفهوم "تقسیم کار" را در صنعت ساعتسازی بهکار گرفت. او با تفکیک مراحل ساخت و سپردن هر بخش به کارگران متخصص، فرآیند تولید ساعت را بهینه کرد. این رویکرد نه تنها سرعت تولید را افزایش داد، بلکه به استانداردسازی قطعات و ارتقاء کیفیت محصولات منجر شد.