انرژی بدست آمده در باتری قابل شارژ موجب این می‌شود که اگر ساعت در جایی قرار گرفت که در معرض نور نبود (مثل زیر آستین لباس یا در شب و …) همچنان نیرو برای نمایش زمان را داشته باشد، البته این مستلزم کسب نیروی کافی است. در بعضی از این باتری‌های قابل شارژ مانند باتری لیتیوم که اکثرا در ساعت سیتیزن سولار استفاده می‌شود، مدت زمان ذخیره انرژی تا چندین ماه ادامه میابد. به این صورت که بعد از کسب نیروی کافی و ذخیره انرژی، اگر ساعت در محیطی قرار گرفت که در معرض نور نبود، با متوقف شدن حرکت ثانیه شمار، اصطلاحا به حالت خواب (ذخیره انرژی) می‌رود. سپس مجددا که ساعت با نور تماس داشته باشد، عقربه ثانیه شمار شروع به حرکت و ساعت سولار شما فعال می‌شود. میزان ذخیره انرژی باتری قابل شارژ در بین ساعت‌های سولار دارای اهمیت و البته موضوعی برای رقابت بین برندهای سازنده ساعت خورشیدی است.
می‌توانیم کمپانی سیتیزن را اولین پیشگام در بهبود و رشد ساعت‌های خورشیدی در صنعت ساعت سازی معرفی کنیم. در دهه 1990 که سیتیزن فروش ساعت‌های خورشیدی را آغاز کرد، تا به امروز شاهد پیشرفت چشمگیری در این فناوری هستیم. دلیل این پیشرفت هم رقابت عجیبی است که بین برندهای قدرتمند دیگر مانند سیکو، کاسیو، اورینت، یونگهانس و … با سیتیزن شکل گرفت. اما بطور واقع بینانه اگر نگاه کنیم، ساعت سیکو و ساعت سیتیزن در تولید فناوری سولار بیشترین سهم بازار را با رقابت تنگاتنگ با هم دارند. شناخت نوع عملکرد فناوری سولار یا خورشیدی، در ادامه به شما در خرید و نگهداری ساعت سولار کمک کنندست.